برگرد

یا لاقل مرا به خودم برگردان !!!

این که نمی شود

من با تو زندگی کنم

خودم اینجا

از تنهایی بمیرد......

برای آشتی

دلایلت چقدر منطقی است

وقتی

با زبان بوسه حرف می زنی..!!!

زندگی باور دریاست

در اندیشه ماهی در تنگ...

سالهاست که کسی خلوتم را به هم نمی زند

خلوتی که تو را ندارد

به هم زدن نمی خواهد....

در مدرسه عشاق

فعل رفتن

جدول صرفی ندارد...!!!!

نگاهت

بوی بوسه می دهد

چشمانت را نبند...!!!!

من سراپا همه زخمم

تو سراپا همه انگشت

نوازش باش.....

درخت

از سر احساس

برگ هایش را

نثار پاییز کرد..

حرف ها رهایم نمی کنند..

می خواهم با زبانی حرف بزنم

که اصلا حرف ندارد

بوسه...!!!!

حالا که به اندازه تمام فصل های بی تو بودن

قاب چهره آرامت

تاقچه نشین دلم شده است

چتر خیال تو را

در کوچه های شب زده بی باران

باز می کنم

بگذار عابران عاقل

لبخند تمسخرشان را بزنند و رد شوند

خاطرات تو تاریخ انقضا ندارند

هر وقت که بیایند

می توانند آستین های مرا

از اشک خیس کنند

به همین راحتی....