محمدرضا گلزار ♥ گلزاریا

مائده لطفی:

سلام آقای گلزار…

چه میکنی با نامردی مردمان…

من هم …

اگر بگذارند …

دارم خرده های دلم را…

چسب میزنم…

راستی این دل …

دل می شود ؟

شادی:

سعی نکن متفاوت باشی!



فقط "خوب باش"



خوب بودن به اندازه ی کافی متفاوت است...

• برای خواندن بقیه دل نوشته ها روی ادامه مطلب کلیک کنید

شادی:

آدمی غــــــرورش را خیلی زیاد .



شاید بیشتر از تمـــــــام داشتــه هــــایــش- دوست می دارد



حالا ببین اگر خودش، غـــــــرورش را بـــه خـــــاطــــر تـــــو، نادیده بگیرد ،



چه قدر دوســتت دارد !



و این را بِفهــــــــــــم آقای گلــــــــــــــزار !

شادی:

کاش دانه های دلم همچو اناری پیدا بود



تا می دیدی



هر دانه، هزار دانه تو را دوست می دارد



هر کجا باشی جایت سبز



لبانت پر خنده باد



و مرا همین بس که دوستت دارم



مثل دیروز ...



مثل امروز ...



تا ته فردا

آرش:

عمو رضا اگر دلت گرفت سکوت کن این روزها کسی معنای دلتنگی را نمی فهمد …

آرش:

آقای گلزار...

از آدمها دلگیر نشو

نیش زدن طبیعت شونه

سال هاست که به هوای بارونی می گن: خــــــراب… !!!!

ساقی:

دفتر عشـــق كه بسته شـــــــــــــد

دیـدم منــم تــموم شـــــــــــــــــــــــــــــ ـــدم

خونـم حـلال ولـی بـــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــدون

به پایه تو حــروم شـــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــدم

اونیكه عاشـق شده بـــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ــود

بد جوری تو كارتو مونـــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــد

برای فاتحه بهــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــت

حالا باید فاتحه خونـــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــد

تــــموم وســـعت دلــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــو

بـه نـام تـو سنــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــد زدم

غــرور لعنتی میگفــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــــــت

بازی عشـــــقو بلــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــدم

از تــــو گــــله نمیكنـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــم

از دســـت قــــلبم شاكیــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــم

چــرا گذشتـــم از خـــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــودم

چــــــــراغ ره تـاریكــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــیم

دوسـت ندارم چشمای مـــــــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــن

فردا بـه آفتاب وا بشــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــه

چه خوب میشه تصمیم تـــــــــــــــــــــــــــــ ــــو

آخـر مـاجرا بـــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــشه

دسـت و دلت نلـــــــــــــــــــــــــرزه

بزن تیر خـــــــــــــــــــلاص رو

ازاون كه عاشقــــت بود

بشنواین التماسرو

...............

.........

....

.

ساقی:

عمو رضا...

انقـدر از هرزه ها "دوستت دارم" شنیدی...

که

عاشـقانه های من

برایت گـزافه ای بیش نبـود...

مائده لطفی:

."مـَن" {همـ ــآنـ َـم}

خـوب "تمـ ــآشـا" ڪـُטּ

‍‍×בُختــَرے× ڪـہ براے בاشتــنــتـــ...

تمــامـــ شبـــ را "بـیـבار "مـے مانـב

و با تـ ـویــے ڪـہ [نیــستے] حرف مے زنـב

"בختــرے "ڪـہ . . .

"زانــو میــزنـב" لبــہ تختــش و "چشمــــانش" را مــے بنـבَב

و تنــــهـا "آرزویـــَش" را براے

"هـــزارمیـــن" بـــــار بـہ "خـُـــבا " یـــاב آور مـــے شود!!!

خـُــבا هم مثــل "همیـــشهـ" لبــــخنـב مے زنـב

از ایــטּ ڪـہ"تـ♥ـــو" آرزوے همیشگے مـــטּ بوבے. . .

مائده لطفی:

.میشمـــارم



اشک های ریختـه را...



جای زخم هایم را , تکه های شکسته ی غرورم را....



بغض های فروخورده ام را.....



دوستت دارم ها و عاشقتم گفتن های روی دلم مانده را...



شبهای مردنم را...!



در آخر هم مهم ترین دارایی ام را میشمارم :



دوســــــــت داشــــــتنـت را...!.

مائده لطفی:

مَـטּِ بیـچـاره مُـدت هـاست کَـسـ ـے را مُـخـاطب شـعـرهـایـمـ کَـرده امـ کـه

خـیـلـ ـے وقت است غـایب است !.