صفحه اصلی / داستان کوتاه / یه داستان واقعی / پاسخ 1

elham

سلام.یادمه چند سال پیش با مادرم قهر کردم. داشتم حیاط را جارو میزدم. از سر لجبازی طلاهایم را در اوردم و گذاشتم لبه باغچه. در هم نیمه باز بود. دیگر یادم رفت چه بلایی سر طلاهایم امد. بعدازظهر مادرم بهم گفت که طلاهایت کجاست ؟ من هم گفتم مگر انها برنداشتی؟ مادرم با تعجب گفت:مگر دست من است. من حسابی ترسیده بودم و بهش جریان را گفتم. کل بعدازظهر تا شب را گشتیم اما پیدایش نکردیم. همش گریه میکردم .مادرم حسابی عصبانی شده بود و دعوایم میکرد. قبل از خواب از خدا کمک خواستم. همان شب خواب امام زمان را دیدم بسیار نورانی بود. فقط گفت با من بیا من هم با ایشان رفتم به جایی رسیدیم دستم را دراز کردم و ایشان طلاهایم را به من دادند.و رفتند. صبح که از خواب بیدار شدم.به مادرم خوابم را تعریف کردم. اون هم با خوشحالی گفت حتما پیدا میشود. طبق معمول لباسهایم را پوشیدم تا با مادرم برویم نانوایی. در انجا خانم محسنی را دیدیم که بسیار مومن هستند. خوابم را تعبیر کرد. و از من سوالاتی شرسید من هم گفتم برگهای توی حیاط را ریختم در نایلکس و گذاشتم بیرون . خانم محسنی بهم گفت امام زمان من را برده است به انجا . سریع دوان دوان خودم را رساندم. خدا را شکر هنوز نایلکس انجا بود. ان را ریختم ودر لا به لای برگها طلاهایم را پیدا کردم. این حقیقتیه که برام افتاد. من هیچوقت این خاطره را از یاد نخواهم برد.