فرمان آرا: علاقمندم فیلمم در اکران عید فطر روی پرده بیاید
«دلم می خواد»؛ بازگشت خالق «خانه ای روی آب» پس از 4 سال کارگردان بهرام فرزانه نویسنده ای است که مدت هاست نمی تواند داستان بنویسد. ناگهان بر اثر یک تصادف اتومبیل، آهنگی در ذهنش تکرار می شود که او را به رقص در می آورد. همین اتفاق شوق نوشتن را در او بر می انگیزاند. ولی این همه ماجرا نیست...
هشتمین ساخته بلند سینمایی بهمن فرمان آرا فیلمساز شاخص و برجسته سینمای ایران در دولت تدبیر و امید جلوی دوربین رفت. فرمان آرا که فعالیت سینمایی اش در سال های پس از انقلاب را در دولت اصلاحات و با فیلم درخشان «بوی کافور، عطر یاس» آغاز کرد، در زمان مدیریت جواد شمقدری اعلام کرد تا پایان دوران دولت دهم فیلم نمی سازد. عهدی که فرمان آرا به آن وفادار ماند و ترجیح داد چهار سال از فیلمسازی فاصله بگیرد. با پایان دولت احمدی نژاد و روی کار آمدن حسن روحانی و بازگشت امید و نشاط به جامعه، فرمان آرا نیز تصمیم گرفت فیلم تازه ای را مقابل دوربین ببرد. در حالی که اغلب فیلم های فرمان آرا براساس فیلمنامه ای که خودش نوشته ساخته می شدند، این فیلمساز این بار از نوشته یک فیلمنامه نویس جوان استفاده کرده است. فرمان آرا طرحی را برای امید سهرابی تعریف کرده و سهرابی براساس این طرح فیلمنامه «دلم می خواد» را به نگارش در آورده است. فرمان آرا که معمولاً با گروه ثابتی کار می کند از رضا کیانیان به عنوان بازیگر اصلی «دلم می خواد» بهره گرفته است. پس از «بوی کافور، عطر یاس»، «خانه ای روی آب»، «یک بوس کوچولو» و «خاک آشنا»، این پنجمین همکاری مشترک فرمان آرا و کیانیان است. در ترکیب بازیگران، چند چهره دیگر که سابقه همکاری با فرمان آرا را دارند به چشم می خورد: رویا نونهالی (بوی کافور، عطر یاس، خانه ای روی آب)، بهناز جعفری (خانه ای روی آب)، فرزین صابونی (خاک آشنا) و مریم بوبانی (خاک آشنا).
فرمان آرا: فیلمم را تا زمان جشنواره نگه نمی دارم بهمن فرمان آرا قصد دارد در اولین فرصت مناسب «دلم می خواد» را اکران عمومی کند. این کارگردان به خبرنگار بانی فیلم گفت: «زمان زیادی تا آغاز جشنواره فیلم فجر باقی مانده و من قصد ندارم فیلمم را برای حضور در جشنواره نگه دارم و ترجیح می دهم فیلمم را اکران عمومی کنم. فرمان آرا در ادامه توضیح داد: «تصمیم به این است که «دلم می خواد» را در اکران عید فطر به نمایش عمومی در آورم. البته این تصمیم من است و نمی دانم تا چه اندازه می توانم به این اتفاق خوش بین باشم.»