صفحه اصلی / شاغل / اتاق تنهایی سایه

lida

بیا آبی باش به رنگ آسمان…

تا من همیشه سر به هوایت باشم

ati2

ستاره ها رو با اینکه خیلی دورند

هر شب می شه دید

کاش تو هم ستاره بودی

ati2

و حالا انتهای کوچه شعر

منم با انتظاری مبهم و زرد

ولی ای کاش جادوی نگاهت

غزل های مرا غارت نمی کرد

ati2

وقتی که می رفتی بهار بود

تابستان که نیامدی پاییز شد

پاییز که برنگشتی پاییز ماند

زمستان آمد اگه نیایی پاییز می ماند

تو را به دل پاییزی ات قسم می دهم

فصل ها را به هم نریز

ati2

نامتان را بر دستانم می نویسم تا در وقت دعا همیشه اولین دعایم سعادت شما باشد...

ati2

گفته بود می مانم...نه انگار صدایش قطع و وصل شده بود...گفته بود میهمانم...

ati2

چه زیباست خیالی که تو را از آن همه فاصله می اورد به کلبه تنهایی ام...

ati2

به بعضیام باید گفت تو که واسه مردم همش آسمونه بی دریغی باید بگم خدمتتون نارفیقی نارفیقی

ati2

ببین! دکتری! مهندسی! خوشگلی! خوش تیپی! مایه داری! اصلا آخرشی! معرفت که نداشته باشی!!! “مفت” نمی ارزد همین….!!!

ati2

بگذار بسوزیم...ما که دادمان به آسمان نرسید شاید"دودمان"برسد!